Aleksander Nagucki (21.02.1940 – 20.12.2023)

Aleksander Nagucki pełnił funkcję dyrektora szkoły przez 28 lat, od roku 1984 do 2012. Od momentu objęcia stanowiska dyrektora konsekwentnie realizował założony cel przekształcania jednoprofilowego systemu nauczania w nowoczesne centrum kształcenia ustawicznego. Zmobilizował zespół nauczycieli do twórczego programowania nowych profili kształcenia. W 1984 roku reaktywował Szkołę Mistrzów i 2-letnie Policealne Studium Zawodowe Melioracji Wodnych. W kolejnych latach powstały: Zasadnicza Szkoła Zawodowa Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego (1985r.), Policealne Studium Ochrony Środowiska o specjalności technologia wody (1989r.) Technikum Ochrony Środowiska (1988r.), Technikum Inżynierii Środowiska i Melioracji (1993r.), Technikum Technologii Żywności (1998 r.), Policealne Zaoczne Studium Inżynierii Środowiska i Melioracji (1998r.) i Policealne Zaoczne Studium Farmaceutyczne (2001r.). W latach 1997/1998 szkoła rozpoczęła działalność jako Zespół Szkół Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Jako dyrektor systematycznie powiększał grono sojuszników, sponsorów i kontrahentów. Nawiązał i kontynuował współpracę ze szkołami w krajach Unii Europejskiej. W roku 1995 w ramach Agendy 21 nawiązał współpracę z gminami województwa Kalmar w Szwecji, która w późniejszych latach zaowocowała organizowaniem obozów naukowych dla uczniów Technikum Ochrony Środowiska w Szwecji. W 1997 roku szkoła została wpisana na Światową Listę Szkół realizujących program ekologiczno-edukacyjny „Globe” – pilotowany przez NASA w USA. W ramach programu Socrates-Comenius od 2003 roku realizowany był projekt „Poszukiwanie mniejszości narodowych na Słowacji, w Austrii i w Polsce”. W tym samym roku szkoła dołącza do europejskiego programu edukacyjnego Leonardo da Vinci.

Od 2004 roku w szkole organizowane były obozy językowe MENiS – UNESCO. Wspierając trudną sytuację mieszkańców Białorusi, dyrektor Aleksander Nagucki, co roku, w okresie wakacyjnym organizował zajęcia dydaktyczne oraz wypoczynek dla uczniów ze zdelegalizowanego liceum z Białorusi. A w 2006 roku zorganizował wypoczynek dla dzieci Polaków mieszkających w Baszkirii, w miejscowości Ufa.

Dbając o ochronę środowiska organizował liczne obozy ekologiczne na terenie województwa pomorskiego. Wykonane badania środowiska (wody, powietrza, gleby) analizowano i w formie raportów przekazywano władzom samorządowym. Szkoła przyłączyła się także do Programu Państw Bałtyckich „The Baltic Sea Project”. W celu szerszego propagowania dbałości o środowisko od roku 1995 roku w szkole organizowano Wojewódzką Olimpiadę Wiedzy Ekologicznej. Po powodzi, która miała miejsce w 2001 roku z inicjatywy dyrektora Naguckiego, w szkole zorganizowano w roku 2002 konferencje naukową „Żuławy 2003-2010”, a w 2006 roku konferencję naukowo-techniczną „Zmagania z żywiołem wodnym w delcie Wisły”.

Dla Aleksandra Naguckiego szkoła miała być miejscem przyjaznym, w którym uczeń może czuć się bezpiecznie i może uczyć się w warunkach mu sprzyjających. Przez cały okres pracy dydaktycznej dbał o harmonijny rozwój młodzieży, o jej wychowanie i przygotowanie do funkcjonowania w społeczeństwie, dlatego też w roku 2003 powstała pierwsza w Polsce Spółdzielnia Młodzieży Szkolnej „eSeMeS” EURO PLUS, której celem było zachęcenie młodzieży do aktywności z zakresie tworzenia i zarządzania małymi przedsiębiorstwami, a tym samym stwarzania im warunków zatrudnienia.

Swoją postawą społecznika pokazywał młodzieży, że w życiu ważny jest drugi człowiek i bez względu na okoliczności zawsze trzeba nieść pomoc. Dyrektor Nagucki zachęcał młodzież do udziału w programie Starszy Brat, Starsza Siostra. Ideą programu było stworzenie relacji pomiędzy wolontariuszem (mentorem), a dzieckiem pochodzącym z rodziny dysfunkcyjnej. Od roku 2002 w szkole bardzo prężnie działa wolontariat, a uczniowie byli laureatami konkursu „Ośmiu Wspaniałych”.

Dyrektor Nagucki zawsze dbał o modernizację pomieszczeń i nowoczesne wyposażenie szkoły. Dzięki jego wieloletnim staraniom i nieustępliwości w 2002 roku oddano do użytku nowoczesny kompleks sportowy, a w roku 2018, po prawie 20 latach starań z inicjatywy dyrektora Naguckiego i pani Agnieszki Bartków, przy budynku szkoły, otwarta została pływalnia na Oruni. Stworzył wraz z pracownikami szkoły tzn. rodzinę oruńską. Zawsze był dobrym organizatorem pracy i administratorem, nauczycielem i kolegą.

W latach 2011-2012 był przedstawicielem dyrektorów szkół zawodowych prowadzonych przez gminę Miasto Gdańsk przy Gdańskiej Radzie Oświatowej.

Był założycielem i prezesem Stowarzyszenia Inicjatyw Lokalnych „Orunia”. Wiele starań wkładał w kształtowanie stosunków międzyludzkich organizując imprezy integracyjne. Był pomysłodawcą cyklicznych spotkań rodzinnych i świątecznych w dzielnicy Orunia („Festyn Oruński”, „Gwiazdka na Oruni”). Sercem oddany był Oruni, pracował na rzecz rewitalizacji Kuźni Oruńskiej i dbał o rozwój Parku Oruńskiego. W 2001 roku jako prezes SILO odebrał nagrodę „Bursztynowego Mieczyka” dla najlepszych organizacji pozarządowych.

W 2002 roku zostaje odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

9 maja 2006 roku otrzymał Medal św. Wojciech i Księcia Mściwoja za aktywne promowanie Gdańska poza granicami kraju, podejmowanie pożytecznych inicjatyw na rzecz środowiska lokalnego dzielnicy Gdańsk Orunia i sprzyjania jego integracji.

Podczas festynu w Parku Oruńskim 30 maja 2010 roku z rąk Pana Prezydenta Pawła Adamowicza otrzymał lokalne wyróżnienie Bursztynową Syrenkę i Medal Prezydenta Miasta Gdańska.